Multimodale Stimulatie
Het auditieve systeem en neuroplasticiteit
Wanneer we iets horen, voelen, ruiken of zien, brengen onze zenuwen deze externe informatie over naar specifieke gebieden in de hersenen. Het gehoorsysteem is een complex sensorisch systeem dat volledig verantwoordelijk is voor ons gehoor. Om iets te kunnen horen, moet de volgende reeks gebeurtenissen plaatsvinden: geluidsgolven komen uw oor binnen en gaan door de gehoorgang waar ze worden onderschept door onze trommelvliezen. Het trommelvlies gaat trillen als gevolg van het binnenkomende geluid en stuurt deze trillingen, omgezet in neurale signalen, naar een gebied in de hersenen dat de auditieve cortex wordt genoemd. De auditieve cortex staat in wisselwerking met andere delen van de hersenen via neurale verbindingen die “paden” worden genoemd en als resultaat van deze interacties hebben we uiteindelijk het gevoel het geluid te “horen”.
Om de vele redenen kan het gehoorsysteem beschadigd raken. Wanneer er enige vorm van schade optreedt, wordt aangenomen dat er een cascade van veranderingen in gang wordt gezet. Er worden nieuwe zenuwbanen gevormd terwijl de hersenen proberen de fout die door de schade is veroorzaakt, te corrigeren te zetten.
Onderzoek op de TU Delft
Dit vermogen van de hersenen om zichzelf te her-programmeren – wat het gedurende het hele leven van een persoon doet – wordt neuroplasticiteit genoemd. Neuroplasticiteit is vaak gunstig (of wat je adaptief zou kunnen noemen), zoals het vermogen van onze hersenen om een instrument of een nieuwe taal te leren. In het geval van tinnitus wordt het echter als nutteloos (of onaangepaste) neuroplasticiteit. Om redenen die nog niet volledig worden begrepen, wordt aangenomen dat wanneer dit overschrijven plaatsvindt, de nieuwe paden tussen het oor en de hersenen bij de meeste mensen tinnitus veroorzaken.
Op de TU Delft loopt een onderzoek in samenwerking met de BRAI3N-kliniek in Gent dat inspeelt op de neuroplasticiteit, het lerend vermogen, van de hersenen. Er is een klein apparaatje ontwikkeld dat de vagus-zenuw kan stimuleren met stroompulsjes door de huid heen. Het blijkt, en daar zijn ook wetenschappelijke studies naar gedaan, dat, als je multimodale stimulatie aanbiedt, dus bijvoorbeeld elektrische en akoestische stimulatie tegelijkertijd, het lerende vermogen van de hersenen groter is. Wij willen de hersenen leren hoe ze zichzelf opnieuw moeten instellen op een toestand zonder oorsuizen.
Dat gaat in de eerste fase van dit onderzoek nog met een koptelefoon en een plakker met elektroden. Daarmee kunnen we in Gent zonder probleem twintig patiënten testen. Op het moment dat je de apparatuur kunt verkleinen tot een ‘oortje’ dan zijn er fabrikanten van draagbare audio die er erg in geïnteresseerd zijn.”
