Wat is tinnitus

Bijna iedereen kent wel de tijdelijke, irritante piep in het oor na een rockconcert of ander evenement met veel lawaai. Maar voor sommigen houden de geluiden nooit op, ook niet na vele jaren. Voor hen zijn ze soms zo storend aanwezig dat normaal functioneren niet meer mogelijk is. Het waarnemen van irritante geluiden die niet via het oor binnenkomen, maar door de hersens, of soms door het gehoor zelf, worden gemaakt, noemen we tinnitus.

Tinnitus verschijnt in vele, vele vormen en gedaantes: piepen, fluiten, stemmen, geborrel, geratel, gebrom, suizen, enzovoorts. De geluiden kunnen constant aanwezig zijn of alleen nu en dan optreden. Niet zelden gaat tinnitus ook gepaard met gehoorverlies. Bij gehoorverlies moet niet meteen gedacht worden aan hardhorendheid of doofheid, maar eerder aan het niet kunnen horen van bepaalde toonhoogten (frequenties)

Het geluid dat de oren binnenkomt van buitenaf is dan bijvoorbeeld “dof”, omdat de hoge tonen niet goed binnenkomen. Een simpele test om te kijken of je hoge tonen (vanaf 4.000 Herz) kunt horen is deze:
Vaak verdwijnt de tinnitus weer vanzelf, of is zo af en toe waarneembaar, maar soms wordt hij een een chronisch probleem. Tinnitus kan een enorme impact hebben op het welzijn van de patiënt, en kan de oorzaak zijn van wanhoop, boosheid, angst en depressies. Het geluid kan zo irritant zijn dat de patiënt problemen krijgt zich te ontspannen of te slapen, en zelfs om de dagelijkse functies in het leven uit te voeren. Er zijn vele verschijningsvormen van tinnitus, maar de belangrijkste hoofdcategorieën zijn subjectieve tinnitus en objectieve tinnitus. Hieronder beschrijven we wat het verschil is.

Subjectieve tinnitus

Subjectieve tinnitus is het waarnemen van geluid zonder dat een externe akoestische stimulans daaraan ten grondslag ligt. Anderen rond de tinnituspatiënt horen de geluiden niet en kunnen ze ook niet meten met gevoelige geluidsapparatuur. Dit maakt het ook voor doktoren en andere wetenschappers zeer lastig om onderzoek te doen. Men heeft immers weinig meer dan alleen de ervaringen van de patiënt.

Objectieve Tinnitus

Men spreekt van objectieve tinnitus wanneer het geluid dat de patiënt hoort maar dat andere mensen niet horen wél in het oor van de patiënt gehoord kan worden door bijvoorbeeld met een stethoscoop aan het oor van de patiënt te luisteren. Er is in dit geval dus aantoonbaar een externe bron aan te wijzen, bijvoorbeeld stroming van bloed in een bloedvat vlakbij de gehoorgang of spierverkramping in het middenoor. Objectieve tinnitus is overigens relatief zeldzaam.